Blog: Enzo op het kinderdagverblijf

Enzo is in 2014 blind geboren omdat hij Lebers Congenital Amaurosis (LCA) heeft. Sinds kort gaat hij naar het kinderdagverblijf. Lees zijn moeders blog!

Kinderen en een leidster zitten op de grond en zingen een liedje. Enzo, met bril, zit in het midden.

Vonden wij het spannend dat Enzo naar de kinderopvang zou gaan? Ja, natuurlijk, een beetje. Was er een andere keus? Nee, wij wilden allebei blijven werken en waren van mening dat er geen betere plek zou zijn voor Enzo dan de reguliere kinderopvang om het normale sociale leven te ontdekken. Na 7 maanden 3 dagen per week naar een oppasmoeder te zijn gegaan was er eindelijk 2 dagen per week plek bij een kinderopvang in de buurt. (noot: In Zwitserland kun je de kinderopvang niet uitkiezen. Je bent overgeleverd aan een gemeentelijke wachtlijst voor alle kinderdagverblijven in je woon- en werkplaats). Gelukkig kunnen we nu -na een jaar- zeggen dat we het goed getroffen hebben, maar we hebben eigenlijk geen idee wat het Enzo mee zal geven voor de toekomst. Dorine in ’t Veld heeft in 1995 een boek geschreven over haar ervaringen als ouder van een blind kind (Tim plotseling blind, zie bronnen onder deze tekst voor link). Zij was zo aardig om met ons te delen wat het voor Tim betekend heeft om naar een kinderopvang te gaan.

Positieve voorbeelden

Hierbij een aantal voorbeelden die illustreren waarom wij blij zijn dat Enzo naar kinderopvang Les Baumettes in Renens, Zwitserland gaat:

1. Enzo’s ontwikkelingsbegeleider en ergotherapeut zijn welkom bij de kinderopvang en zijn actief in het verschaffen van informatie. Regelmatig komen Maddalena en Ariane Enzo observeren bij de kinderopvang, waarna we met zijn allen hun tips en tops bespreken. Een van de observaties was dat Enzo soms schrok van de plotselinge aanwezigheid van een ander kind. Dorine geeft een vergelijkbaar voorbeeld “op de peuterspeelzaal ging het goed maar Tim had afwijkend speelgedrag wat niet altijd begrepen werd. Hij speelde minder met de andere kinderen, maar was vooral bezig de ruimte en alle dingen te verkennen”. Om er voor te zorgen dat Enzo zich minder bezig hoefde te houden met het ontdekken van alle speelgoed en meer energie over zou houden voor de sociale interactie, hebben we zijn lievelingsspel bij de kinderopvang neergezet. Hij weet precies hoe het werkt waardoor hij zich bezig kan houden met samen spelen.
2. De begeleidsters (Vanessa, Élisabeth, Élodie, Nadège en Vivian) kwamen zelf met ideeën hoe ze met Enzo om konden leren gaan. Ze waren nieuwsgierig naar hoe het is om blind te zijn en hoe je dan alledaagse dingen ontdekt en leert. Ook al is het niet leuk om je kind als interessant bestempeld te horen worden, als dit leidt tot waardevolle momenten tussen je kind en een begeleider dan kun je niet anders dan glimlachen. De eerste naam van de begeleidsters die Enzo uitsprak was Sarah. Sarah, een stagiaire, wilde ervaren hoe het was om als Enzo in de kinderopvang aanwezig te zijn en te spelen. Ze is eerst tien minuten geblinddoekt in de ruimte gaan luisteren en voelen. Vervolgens heeft ze twintig minuten met Enzo gespeeld en gepraat. Ik weet dat er een discussie is over het nut van geblinddoekt ervaren wat het leven van een blinde inhoudt, maar dit leidde tot een hechte band tussen de twee en heeft de andere teamleden aangezet om ook creatief na te denken over hoe het is om als blind kind te ontdekken en te leren. Niet slecht lijkt mij.
3. De directrice van de kinderopvang opperde het idee om geld aan te vragen om een extra begeleider aan te kunnen nemen in Enzo’s groep. Op die manier zouden er extra handen zijn om bijvoorbeeld met Enzo aan de hand te lopen in plaats van met Enzo in de kinderwagen en alle anderen zelfstandig lopend. De andere kant van het verhaal wordt aangestipt door Dorine “Er waren ouders die bang waren dat hun kind minder aandacht zou krijgen met een blinde baby in de groep”. Om al deze problemen aan te pakken hebben we gezamenlijk een aanvraag gedaan, deze gekregen en een geweldige persoonlijke begeleidster gevonden (Céline, de illustrator van deze blog) die bijvoorbeeld de knutselmomenten zo aanpast dat ze interessant zijn voor iedereen.

Babysitter

Naast de kinderopvang hebben wij wekelijks een avond een babysitter omdat wij ook graag iets met zijn tweeën doen. Eigenlijk denk ik dat het voor iedereen fijn is om af en toe tijd voor jezelf te hebben, bijvoorbeeld wanneer je kind bij een oppas is. Tegelijkertijd leert je kind zo meteen andere mensen te vertrouwen. Ook Dorine beaamt dit “Tim heeft er zeker iets aan gehad dat hij in zijn (vroege) jeugd allerlei mensen heeft leren kennen. Zowel sociaal-emotioneel als cognitief. Het heeft er waarschijnlijk toe bijgedragen dat hij al jong geleerd heeft dingen van verschillende kanten te bekijken en dan een eigen mening te vormen”. Kortom, wij zijn blij dat we open met de teamleden van kinderopvang les Baumettes kunnen communiceren waardoor vragen over en weer makkelijk gesteld kunnen worden. Uiteindelijk gaat het denk ik hierom: heb geen schroom om een vraag te stellen en wees duidelijk dat de ander alles mag vragen.

Meer lezen?

• Tim plotseling blind, gratis download.
• Kinderopvang voor blinde en slechtziende kinderen.
• Marjolein Dik, Baby’s en peuters met visueel functieverlies – Handboek voor ouders van jonge blinde en slechtziende kinderen.

Tekst: Laura Steinbusch

Deze blog is ook vertaald in het frans: Enzo a la garderie.

Over deze blog

Ik ben Laura Steinbusch en woon samen met Merlijn en Enzo in Lausanne, Zwitserland. Enzo is in augustus 2014 geboren en is blind omdat hij Lebers Congenital Amaurosis (LCA) heeft.

Ouders van kinderen met een visuele beperking bloggen op de website van de Oogvereniging. Zij hopen op deze manier andere ouders te bereiken en ervaringen te delen. Hieronder vindt u links naar eerdere blogs en handige informatie als uw kind een visuele beperking heeft.