Samen met mijn dochters van 3 en 5 huur ik een week een huisje op een vakantiepark. Voor de kinderen is er een animatieteam dat allerlei activiteiten organiseert.
Op een dag loop ik met mijn kinderen aan de hand door het park naar de supermarkt, als een man gehuld in een wijde, kleurige outfit met een grote flaphoed ons tegemoet loopt en vrolijk ‘Halloooo dametjes!’ roept. ‘Goedemorgen clown!’, roep ik lachend terug. ‘Clown?’, zegt de man verbaasd en loopt door. Mijn oudste dochter knijpt me hard in mijn hand en fluistert: ‘Mama, dat is helemaal geen clown van het animatieteam, het is de buurman uit het huisje naast ons’. Tja, spontaniteit en slechtziendheid gaan niet altijd goed samen…
