Je wordt neerbuigend behandeld, je mag niet deelnemen aan een activiteit of een reis vanwege je oogaandoening. Of jouw slechtziende kind mag ergens niet aan meedoen. Wat doe je dan?
Ga je het gesprek aan? Ben je strijdvaardig? Laat je het erbij zitten en denk je ‘ik hou de eer aan mezelf’? Of heb je een andere oplossing?
Mail je reactie op dit dilemma naar redactieoog@oogvereniging.nl of reageer hieronder. Reacties kunnen (anoniem, alleen onder vermelding van leeftijd/geslacht) worden geplaatst in het volgende nummer van OOG, het magazine van de Oogvereniging.
Carolien zegt
Ondanks input via inspraak (zienswijze) en advies van Kon. Visio is dat advies voor herinrichting dorpscentrum genegeerd en is het een ‘shared space’ geworden waar blinden en slechtzienden die alleen een taststok gebruiken ontoegankelijk geworden. Gemeente reageert niet meer op verzoeken om contact op te nemen met ons en Visio. Al 18 jaar strijdvaardig maar nu alle (politieke) partijen in de raad hun controlerende rol hebben verzaakt (gemeente handelde in strijd met eigen toegankelijkheidsagenda) en rechtsbijstand aangeeft dat hier niets tegen te doen is, is ons vertrouwen m.b.t. toegankelijkheidszaken bij de gemeentelijke overheid totaal verdwenen. Net als in Den Haag is het: ja zeggen, nee doen. Waarom nog stemmen voor gemeentepolitiek wanneer ze je toch besodemieteren en achter de geraniums zetten? Is blijkbaar wat ze willen. Klootzakken zijn het, mooipraters en bedriegers. Waar? Gemeente Rheden, dorpskern Dieren.
52 jaar, vrouw