Laat blinden en slechtzienden echt meedoen.
Een gefronste blik of deelnemers die een belangrijk bord voorbijlopen; voor kijkers van ‘Wie is de mol?’ zijn dit essentiële aspecten van het succesprogramma. Maar wat als je dit niet kunt zien? Voorheen was het programma dan niet te volgen.
Nu is daar echter de oplossing: via de app Earcatch is er de mogelijkheid om audiodescriptie in te schakelen. Zo kunnen mensen met een visuele beperking Wie is de mol wel volgen en zich helemaal inleven.
Ik, Annemieke, ben zelf slechtziend en razend enthousiast dat dit populaire programma eindelijk goed toegankelijk wordt gemaakt: eindelijk kan ik écht meedoen met het spel! Ik word er door Earcatch bij betrokken en voel me serieus genomen. Hierom pleit ik voor het toegankelijk maken van een groter, maar daarnaast ook een gevarieerder televisieaanbod met audiodescriptie. De maatschappij van tegenwoordig streeft naar inclusie en toegankelijke televisie voor iedereen is daar een onmisbaar onderdeel van.
Nederland telt ongeveer 350.000 mensen met een visuele beperking voor wie televisie ‘kijken’ geen vanzelfsprekendheid is. Door middel van audiodescriptie (AD) worden de visuele elementen beschreven in de pauzes tussen de dialogen door. Hierdoor kunnen blinden en slechtzienden programma’s niet alleen beter begrijpen, maar ook daadwerkelijk intensiever beleven.
Als je beelden amper of helemaal niet ziet, ontgaat je veel informatie. Voor de jubileumeditie van ‘Wie is de mol’ beschrijft Marlijn Weerdenburg juist die onuitgesproken handelingen die bijdragen aan het ontrafelen van de grote vraag: Wie is de Mol? Mensen met een visuele beperking worden nu echt bij het mysterie betrokken; ‘betekenen de kleuren van de auto iets?’, ‘Nikkie keek als enige om, is dat verdacht?’ Blinden en slechtzienden krijgen nu een eerlijkere kans in het spel en worden hiermee gelijkwaardigere ‘tegenspelers’.
Audiodescriptie is voor blinden en slechtzienden wat een doventolk of ondertiteling is voor doven en slechthorenden. Inmiddels wordt 95% van de programma’s van de NPO ondertiteld. Fantastisch natuurlijk, maar dit staat in schril contrast tot het handjevol programma’s dat jaarlijks wordt voorzien van audiodescriptie.
Om Nederlandse televisie toegankelijker te maken zou de Nederlandse overheid bepaalde voorwaarden in de Mediawet kunnen opnemen waardoor het verplicht wordt een groter en ook een gevarieerder aanbod, voorzien van audiodescriptie, te realiseren.
Met meer uren tv per week met audiodescriptie kun je als blinde of slechtziende eindelijk ook meepraten over Heel Holland Bakt of Boer zoekt Vrouw. De kneuterigheid van de gebakjes uit Heel Holland Bakt of de blozende boer met zijn ongemakkelijke potentiële boerinnen lijken onbelangrijke details, maar dragen voor een groot deel bij aan het succes van de programma’s. Audiodescriptie zorgt ervoor dat blinden en slechtzienden hun televisie-ervaring kunnen delen met anderen en mee kunnen doen aan het gesprek van de dag.
Naar mijn mening is audiodescriptie niet alleen nodig voor de grote en bekende series of entertainmentformats, maar ook een absolute must voor actualiteitenprogramma’s. Natuurlijk kan een presentator vertellen over aanslagen, maar door de beschrijving van een weggevaagde basisschool en angstige kinderen die met grote ogen naar deze verschrikkingen kijken, komt dit nieuws – hoe afschuwelijk ook – echt binnen. Een beeld zegt meer dan duizend woorden, maar als je het beeld niet kunt zien ben je als blinde of slechtziende al zielsblij met twintig woorden.
Vergis je niet, een beschrijving van iets wat voor zienden vanzelfsprekend is, betekent voor blinden en slechtzienden meedoen en meetellen. Zo zorgt audiodescriptie ervoor dat blinden en slechtzienden een gelijkwaardigere positie kunnen verkrijgen binnen onze maatschappij en dat start met zoiets simpels als ‘Wie is de Mol?’.
Door: Annemiek van Munster