De wijze waarop de oogdruk gemeten wordt, kan in twee hoofdgroepen ingedeeld worden: de applanatiemethode en de non-contacttonometrie.
Oogdrukmeting
Er zijn twee methoden waarop de oogdrukmeting wordt uitgevoerd. De belangrijkste en meest betrouwbare methode is de applanatiemethode. De tweede methode is de non-contacttonometrie.
1. Applanatiemethode
Na het geven van een verdovingsdruppel en het aanbrengen van een lichtreflecterende stof wordt een apparaatje tegen het oog geplaatst. Met behulp van blauw licht kan de oogarts of optometrist de mate van vervorming van het oog beoordelen. Naarmate de oogdruk hoger is moet er meer kracht uitgeoefend worden door dit apparaatje om het oog enigszins van vorm te doen veranderen. De mate van uit te oefenen kracht is dus een maat voor de oogdruk.
Het onderzoek is pijnloos en kortdurend. Vanwege de gebruikte reflecterende stof kunnen de ogen enige tijd een gele kleur vertonen. Voor oogartsen en optometristen is deze applanatiemethode een routinehandeling.
2. Non-contacttonometrie
Dit is een methode waarbij een luchtstootje tegen het oog geblazen wordt. Hiermee wordt automatisch de vervorming gemeten en daarmee de oogdruk bepaald. Voor deze methode is geen verdoving noodzakelijk en wordt het oog niet aangeraakt. Daarom mag deze methode ook door opticiens worden uitgevoerd. Een nadeel van deze methode is dat hij minder betrouwbaar is dan de applanatietonometer en de meting vaak ten onrechte aan de hoge kant uitvalt.
Informatieoverzicht Glaucoom
Wilt u weten welke andere webpagina’s er bij de Oogvereniging beschikbaar zijn over de diagnose en behandeling van glaucoom? Of bent u op zoek naar hulpmiddelen voor bijvoorbeeld het lezen, autorijden of het gebruik van de computer? Bezoek dan het Informatieoverzicht Glaucoom.