Hieronder leest u wat er in het oog gebeurt wanneer er sprake is van hoge myopie (ernstige bijziendheid) en hoe deze diagnose wordt gesteld.
Wanneer spreken we van hoge bijziendheid?
Myopie is een ander woord voor bijziendheid. Gewone bijziendheid hoeft geen probleem te zijn en kan gecorrigeerd worden door een bril, contactlenzen of een ooglaseringreep. Wanneer de brilsterkte minimaal -6 dioptrie is of de ooglengte minimaal 26 mm bedraagt, is er sprake van hoge myopie ofwel ernstige bijziendheid. Bij hoge myopie kan de oogaslengte zo lang worden dat dit in de loop van het leven tot oogziekten leidt en uiteindelijk resulteert in slechtziendheid.
Hoe weet u of u hoge myopie heeft? (diagnostisering)
Hoge myopie begint vooral in de vroege kindertijd. In het begin is sprake van myopie. Bij vermoedens van minder scherp zien van een kind onder de 12 jaar, kunnen ouders een afspraak maken met een optometrist. Deze kan nader onderzoek doen en eventueel verwijzen naar een oogarts of gespecialiseerd oogziekenhuis. Bij vermoedens van minder scherp zien bij een kind boven de 12 jaar, kan een opticien of optometrist onderzoek doen en eventueel verwijzen naar een oogarts of gespecialiseerd oogziekenhuis.
Myopie is vaak genetisch bepaald. Ouders die zelf myopie hebben of uit een familie komen waarin myopie relatief vaak voorkomt, dienen alert te zijn op symptomen van minder scherp zien bij hun kind. Er vroeg bij zijn is met de inzichten van nu en met de huidige behandelprotocollen belangrijk. De correctie van de ogen door brillenglazen of contactlenzen wordt gemiddeld twee keer per jaar gecontroleerd, evenals de lengte van de oogas. Door de groei van de oogas bij te houden, kan men constateren of er sprake is van hoge myopie.