In de onderstaande tekst leest u wat het betekent om ernstig bijziend te zijn en wat de gevolgen hiervan kunnen zijn.
Wat betekent het om ernstig bijziend te zijn?
Een hoge myopie, oftewel ernstige bijziendheid, betekent dat u zonder bril of lenzen alleen nog van dichtbij scherp kunt zien. Het lezen van een boek is niet onmogelijk, maar wel zeer vermoeiend. U moet dan voortdurend de bladzijden langs uw ogen bewegen om de regels te kunnen lezen. Meestal gebruikt u daarbij nog maar één oog tegelijkertijd, omdat met twee ogen focussen op zo’n korte afstand lastig is. Het lezen van berichten op een smartphone is zonder bril of lenzen te doen, omdat u op een klein beeldscherm in één oogopslag toch nog een goed overzicht hebt. Uiteraard is het helemaal afhankelijk van hoe hoog uw myopie is, hoe hoger de minsterkte, hoe lastiger het wordt om zonder bril of lenzen zelfs van dichtbij nog iets te kunnen zien.
Op armlengte afstand en verder weg wordt het beeld vaak onscherp en is het lastig of onmogelijk dingen te kunnen onderscheiden en herkennen. In een vertrouwde omgeving kunt u uw weg dan meestal nog wel vinden, maar daarbuiten gaat dat niet zonder bril of lenzen.
Dan zet je toch een bril op?
Met een bril of lenzen kan de hoge myopie worden gecorrigeerd, zodat u in principe voor zowel dichtbij als veraf een scherp beeld hebt en in het dagelijks leven ook optimaal kunt functioneren. Met dezelfde correctie kunt u dan bijvoorbeeld even goed lezen als autorijden. Deze bril of lenzen draagt u dan ook altijd bij elke activiteit, want met een hoge myopie kunt u niet zonder. Deze hulpmiddelen zijn niet ideaal, er zijn verschillende voor- en nadelen tussen een bril of lenzen. Over het algemeen is de ervaring dat, vooral bij hoge minsterktes, lenzen een betere beeldscherpte geven over het gehele gezichtsveld dan een bril. Een dergelijk sterke bril geeft daarbij een grote vertekening aan de rand van het gezichtsveld, wat kan leiden tot duizeligheid en hoofdpijn. Vaak worden bril en lenzen dan ook afwisselend gedragen en afgestemd op de activiteit. De hoge bijziendheid is dan zo wel gecorrigeerd, maar toch is met een bril of lenzen het onderliggende probleem van de hoge myopie niet opgelost.
Wat zijn de gevolgen?
Op latere leeftijd kan een hoge myopie leiden tot ernstige slechtziendheid of blindheid. Hoewel dit soms wordt gedacht, zal ook een refractiecorrectie middels een ooglaseroperatie of lensimplantaten het onderliggende probleem niet wegnemen. U hoeft dan misschien geen (sterke) bril of lenzen meer te dragen, maar de hoge myopie is uiteindelijk niet (te) genezen. De bijkomende risico’s blijven dan ook bestaan en nemen toe met de minsterkte en leeftijd. De oorzaak ligt voornamelijk in de toegenomen aslengte van het oog, waardoor er na het 40e levensjaar afwijkingen kunnen ontstaan:
- van de vorm van de oogbol -> stafyloom, dat is een uitstulping aan de achterzijde van het oog
- aan rand van het netvlies -> netvliesloslating, door een glasvochtloslating of door zwakke plekken kan het netvlies gaan scheuren en loslaten
- rondom de blinde vlek of oogzenuw -> glaucoom, door een verhoogde oogboldruk kunnen zenuwvezels beschadigd raken en kan atrofie ontstaan
- in de gele vlek -> myope maculadegeneratie, verlies van het centrale gezichtsveld door verdere verdunning van het netvlies, atrofie, vaatingroei en bloedingen achter het netvlies
Al deze afwijkingen leiden in meer of mindere mate tot vermindering van het gezichtsvermogen. In het algemeen wordt één op de drie mensen met een hoge myopie uiteindelijk slechtziend.