Stemmen met gevoel

“Een tijdje geleden hoorde ik over een stemmal voor blinden en slechtzienden. Ik wist niet zo goed wat ik me hierbij moest voorstellen. Ik vond het wel interessant. Al bedacht ik me ook dat mijn man altijd voor mij stemt en dat dat al jaren goed gaat. Sinds die mislukte poging met mijn loep in het stemhokje had ik me erbij neergelegd dat ik nooit zelfstandig zou kunnen stemmen. Helemaal nadat ik blind was geworden.

Nadat ik hoorde dat de gemeente Arnhem een stemmal had aangeschaft, besloot ik me te verdiepen in hoe het werkt. Met de soundbox en koptelefoon kan je de kandidatenlijst beluisteren. Door middel van braille en grote cijfers op de stemmal kan je de partijen op het stembiljet vinden en je kan voelen waar de kandidaat van je keuze staat.

Dit wilde ik wel proberen. Ik ging voor mezelf en voor mijn schoonouders stemmen. Op weg naar het stembureau was ik zenuwachtig en hoopte dat het me echt ging lukken. Op het stembureau werd ik goed begeleid. De stemmal werd voor me neergelegd en ik kon beginnen. Eerst luisterde ik naar de informatie op de Soundbox. Daarna was het tijd om de stemmal te gebruiken. Een beetje onwennig bevoelde ik de stemmal. Al snel lukte het me om het rondje van mijn keuze te vinden en rood te kleuren. Mijn geleidehond Igor keek heel discreet een andere kant op. Zijn vrouwtje heeft tenslotte stemgeheim. Ik stemde ook voor mijn schoonouders. Zo bijzonder dat ik altijd iemand anders moest vragen om voor mij te stemmen en dat ik nu voor hen kon stemmen. Het ging me steeds makkelijker af. In Arnhem werd ook een referendum over het afvalbeleid gehouden. Hier was ook een stemmal voor. Ook dit ging me goed af. De stembiljetten in de stembus doen was ook een uitdaging. Uiteindelijk vond ik de gleuf.

Toen liepen Igor en ik naar huis. Eenmaal op de bank kwam het besef dat ik echt zelfstandig gestemd heb. Voor het eerst in mijn leven. Toen ik met mijn loep in het stemhokje stond en het niet lukte, had ik dit nooit kunnen bedenken. Geweldig dat ik nu kan stemmen met gevoel.”