"Ik heb altijd al problemen met mijn zicht gehad. Het viel mijn ouders al op toen ik een baby was, en de diagnose RP kwam op mijn vijfde. Ik weet dus niet beter."
“Ik heb eerst de havo gedaan en daarna een mbo-opleiding in de richting administratief/secretarieel medewerker op een REA-college*. Ik wist destijds absoluut niet wat voor opleiding ik wilde doen en ik was erg onzeker over mezelf. Na mijn opleiding vond ik met veel geluk een baan en ik heb een jaar gewerkt, maar deze baan beviel totaal niet. Ik kon met mijn opleiding nauwelijks aan het werk kom, kon ik geen nieuwe baan vinden en kwam ik thuis te zitten. Daar baal ik van, maar ik ga er constructief mee om. Sinds april 2018 ben ik actief als vrijwillig taaldocent bij een asielzoekerscentrum en sinds november ook bij een ROC. In september wil ik weer een studie gaan oppakken: HBO-Rechten in Zwolle.
Muziek
Sinds een aantal jaar volg ik zanglessen en het lijkt me leuk om meer op te treden en om muziek op te nemen. Hierbij denk ik (nog) niet aan eigen muziek, maar alleen aan covers. In juli had ik een optreden op het kleinschalige festival OORD in Emmeloord.
Fietsen
Ik heb een paar vaste vrienden met wie ik zo nu en dan afspreek. Dan gaan we meestal op pad of uit eten. Ik ben altijd wel positief ingesteld en kan vrij goed over mijn aandoening praten. Ik denk altijd na over hoe dingen anders of beter kunnen als iets niet helemaal gaat zoals ik dat wil. Het enige wat ik echt jammer vind, is dat ik niet meer kan fietsen.
“Het is fijn dat je weet dat je niet de enige bent”
Ondanks alles wil ik zoveel mogelijk uit het leven halen en ik besef dat ik niet mijn RP ben, ik ben Meindert en ik heb RP. Ik heb weinig contact met mensen met RP, meer met slechtziende mensen in het algemeen. Het is fijn dat je weet dat je niet de enige bent en je kunt van anderen veel leren. Ik heb er ook een vriend aan overgehouden.
Nieuwe ontwikkelingen
Ik ben al een tijd niet meer naar een oogarts geweest. In een van de nieuwsbrieven die ik via de e-mail ontvang, las ik over nieuwe ontwikkelingen op het gebied van vertraging van RP. Daarom heb ik weer contact opgenomen met het Oogziekenhuis Rotterdam. Ik verwacht dat ik binnenkort door hen wordt gebeld.
“Ik wil er eigenlijk niet mee gezien worden”
In het donker gebruik ik een taststok. Overdag gebruik ik meestal een herkenningsstok. Dit doe ik nog niet zo lang, omdat ik er eigenlijk niet mee gezien wilde worden. Het heeft me echter wel mobieler gemaakt. Mensen houden meer rekening met me, waardoor ik me makkelijker over straat beweeg.
*Een REA-college is een school waar je een vak kunt leren als je niet terecht kunt in het reguliere beroepsonderwijs. Je krijgt een beroepsopleiding op maat en begeleiding bij het vinden van een baan.