Tekst grootte

Dominee in doen en denken

Nieuws
Geplaatst op: 23 maart 2021

Op 15 maart overleed in het Martiniziekenhuis in Groningen vrij onverwacht Gerrit van der Weide. Geboren in Heereveen groeide Gerrit in Drenthe op. Hij ging naar het Blindeninstituut in Haren en daarna in Bussum. Gerrit studeerde theologie in Groningen. ‘Als ik niet blind was, zou ik waarschijnlijk landarbeider zijn geworden’, liet hij zich ooit ontvallen.

Tijdens zijn studie aan de universiteit leerde Gerrit Mechteld kennen, die ook theologie studeerde. Ze trouwden en vormden een onafscheidelijke en hechte tandem. Het domineesechtpaar kreeg drie kinderen en voedden ook een slechtziende pleegdochter uit Indonesië op.

Pastoraal werk

Gerrit is tijdens zijn werkzame leven predikant in verschillende gemeenten in Oost-Nederland geweest. Zijn laatste beroeping was in het Drentse Erica – een duobaan samen met Mechteld. Na zijn emeritaat verhuisden beiden naar de provincie Groningen.

Al jong was Gerrit actief in de blindenwereld. Hij was bestuurslid van de Groningse afdeling van de Nederlandse Blindenbond en actief in de NVBS (Nederlandse Vereniging van Blinden en Slechtzienden), nu opgegaan in de Oogvereniging. Binnen deze vereniging was Gerrit jarenlang bestuurslid en voorzitter van de christelijk levensbeschouwelijke ledengroep (eerst PCG, nu O.O.G.).

Gerrit was goed in bruggen bouwen, een invoelende conflictoplosser. Hij maakte tweemaal deel uit van een bemiddelingscommissie, die een bestuurscrisis binnen de NVBS moest oplossen; een eerste keer begin jaren 1980, daarna, meer recent, in 2008. Pastoraal werk binnen de vereniging. Na de eerste crisis werd Gerrit als een soort tussenpaus zelf landelijk NVBS-voorzitter (1985-1987).

Christelijk gedreven

Als het ging om de christelijke identiteit, was Gerrit minder zalvend. In een periode dat de verzuilde blindenbibliotheken fuseerden, streed hij fel voor het behoud van de eigen identiteit van de CBB (Christelijke Blinden- en Slechtziendenbibliotheek). Hij was er jarenlang bestuurslid van.

Ook in zijn privéleven kwam Gerrit als een dominee over: betrokken, met een luisterend oor, vriendelijk, in eerste instantie wat afstandelijk, een wijs man met een apart gevoel voor droge humor.

Gerrit heeft in zijn leven grote beproevingen gekend: het verlies van een kind, zijn handicap, waardoor hij enkele malen als dominee werd afgewezen. Op latere leeftijd ging ook zijn gehoor achteruit. Hij was een trouw en gewaardeerd bezoeker van het Oog-en-Oorcafé in Haren, de maandelijkse lotgenotenbijeenkomst voor mensen met de dubbele beperking in horen en zien. Het geloof bleef hem echter tot troost en steun. Het vrije citaat van een vers uit Psalm 107 op de rouwkaart is tekenend: ‘De last van zijn gemis heeft Hij hem weggenomen.’ We wensen Mechteld en de familie heel veel sterkte.