Als eerste reikt een – in een soort ruimtepak gehuld – persoon je een papieren zakdoek aan waarin je goed je neus moet snuiten, waarna ze vervolgens een wattenstaafje diep in je neus steken. Nooit geweten dat daar zo’n diep gat zat! De dame die mij het zakdoekje aangaf riep verrukt uit: ‘Wat leuk, een hulphond!’ En toen mijn moeder mij naar de volgende dame leidde die de test ging afnemen, zei de eerste dame nogmaals blij tegen zichzelf: ‘Ach, wat een lieverd!’
De uitslag van de test? Die was gelukkig negatief 😊
Veel lezers herkennen zich in de situaties van anderen. Daarom hebben we de miniblog in het leven geroepen: een kort persoonlijk verhaal van maximaal 120 woorden waarin een grappige, ontroerende of verrassende situatie rondom het leven met minder zicht wordt beschreven.
Doet u ook mee? Mail uw miniblog naar communicatie@oogvereniging.nl. Dit mag anoniem, maar hoeft niet. De redactie behoudt het recht om verhalen in te korten of niet te plaatsen.