Nieuwe miniblog: Lunch

Ik ben blij haar te zien, het is te lang geleden. We bestellen een carpaccio voor haar en een vitello tonnato voor mij. De schotels komen: voor mij een mooie salade met saus en Italiaans brood op een lichtgekleurd bord. Het is heerlijk, maar wel erg weinig vlees.

Als het bord leeg is, schuif ik het naar rechts. De eigenaresse komt langs en vraagt: ‘smaakte het niet, mankeerde er iets aan?’ Ik zeg dat het heerlijk was en dat ik alles heb opgegeten. Dan wijst ze op het bord en toont me dat al het vlees er nog ligt. Ik had het niet gezien.

Deel uw ervaring in een miniblog!

Veel lezers herkennen zich in de situaties van anderen. Daarom hebben we de miniblog in het leven geroepen: een kort persoonlijk verhaal van maximaal 120 woorden waarin een grappige, ontroerende of verrassende situatie rondom het leven met minder zicht wordt beschreven.

Doet u ook mee? Mail uw miniblog naar communicatie@oogvereniging.nl. Dit mag anoniem, maar hoeft niet. De redactie behoudt het recht om verhalen in te korten of niet te plaatsen.