Twee ervaringen met audiodescriptie

door Martijn Vet

Linda Dubbelaar is sinds haar zesde slechtziend. ‘Als er een sms’je in beeld komt of als een gezichtsuitdrukking belangrijk is, mis ik dat. Ik gebruik Earcatch zowel in de bioscoop ‑ in de coronatijd even niet ‑ als voor tv‑series. Vorig jaar was er vooral op zondagavond een goed tv‑aanbod, maar op dit moment is het mager. En dat terwijl er nu zo veel leuke tv‑series zijn, bijvoorbeeld Papadag en Koppensnellers. Ook Scribit gebruik ik regelmatig.

Ik vind het ontzettend gaaf dat mensen er tijd in steken om de beschrijvingen bij video’s te maken. Dat luistert heel nauw: het moet precies in een stilte vallen of als er muziek te horen is. Het is leuk als mensen spelen met taal en niet de standaardwoorden gebruiken.’

‘Het is heerlijk om naar de bioscoop te kunnen met vriendinnen of met mijn gezin zonder dat mensen moeten uitleggen wat er gebeurt.’

Marjolein van den Broek is vanaf haar geboorte slechtziend en sinds vijf jaar volledig blind. Ook zij is fan van Scribit en Earcatch.

‘Laatst was ik met mijn zoon naar Jurassic World. Bij een wat bloederige scène zag hij dat ik mijn handen voor mijn ogen hield. Hij zei: hè, je ziet toch niks? Ik geniet ook van tv‑series, maar het aanbod mag beter. Bij Wie is de Mol is het niet leuk dat mijn dochter, groot fan, mij tijdens het kijken constant moet bijpraten. Ook is de beschrijving bij nieuwe seizoenen van series plotseling gestopt, bijvoorbeeld bij Boer Zoekt Vrouw. Ik vind het wel zo prettig als een beschrijving neutraal is. Ik hoor liever niet “deze boer is heel knap”. Dat bepaal ik zelf wel!’