Wat ben je aan het doen? – Rietje Krijnen

Hoe gaat het in zijn werk, zo’n magazine in elkaar zetten?

‘Ik houd continu medische en maatschappelijke ontwikkelingen in de gaten die relevant zijn voor mensen met een oogaandoening. Bovendien hebben we uitstekende redactieleden die mij voeden met ideeën. Alle onderwerpen verzamel ik in een map. Dat is de start van ieder magazine.

Ik ben heel erg voor brainstormend werken. In het komende nummer staat een artikel over eczeem en oogaandoeningen. Dat idee is ontstaan doordat tijdens de vorige redactievergadering iemand zich afvroeg of er een relatie is tussen oogaandoeningen en corona. Zo kwamen we gaandeweg op eczeem. Daar wisten we niets vanaf, dus dat zijn we gaan onderzoeken. En toen bleken er interessante verbanden te bestaan.

Ons uitgangspunt is altijd: wat heeft de lezer eraan? Een ingewikkelde opgave voor OOG, want onze doelgroep is heel divers. Toch lukt het ons steeds om onderwerpen te vinden die voor een brede groep interessant zijn.’

Wat brengt het jou?

‘Ik ben nu 5 jaar hoofdredacteur van OOG, en het verveelt nooit. Er zijn altijd weer verhalen die me verrassen, en er zijn zoveel verschillende mensen. Dat vind ik het leukste aan mijn vak.

In het afgelopen nummer heeft het verhaal van Thom mij bijvoorbeeld erg geraakt. Hij is op jonge leeftijd compleet onverwacht blind geworden, en heeft zich goed weten te herpakken. Wat ik leuk vind is het Dilemma. Ik betrek graag lezers bij het blad, maar dat bleek altijd lastig. Totdat we deze rubriek lanceerden. Mensen vertellen de meest interessante en grappige verhalen. Ik moet telkens weer schrappen om het allemaal kwijt te kunnen.’

Wat hoop je met OOG te bereiken?

‘Mijn aloude wens is dat er verschillende edities zijn van OOG. Inmiddels hebben we een speciale editie OOG Glaucoom, en dat is op zichzelf ook een volwaardig blad. Het zou mooi zijn als we dat in de toekomst voor allerlei andere aandoeningen doen. Daarnaast hoop ik dat OOG een groter afzetgebied kan krijgen, ook online. Daar wil ik graag met elkaar een weg in vinden.’