Om de diagnose glaucoom te stellen beschikt de oogarts over een aantal onderzoeksmethoden. Hieronder vindt u een overzicht van de belangrijkste onderzoeksmethoden zodat u weet hoe de diagnose glaucoom gesteld wordt.
Onderzoeksmethoden bij glaucoom
De belangrijkste onderzoeksmethoden bij glaucoom zijn: oogboldrukmeting, het beoordelen van de oogzenuw en zenuwvezellaag, gezichtsveldonderzoek en gonioscopie (het beoordelen van de kamerhoek). Wanneer er verdenking van glaucoom bestaat, zullen tenminste deze vier onderzoeken worden verricht.
De oogzenuw en de zenuwvezellaag
De oogarts kan de binnenkant van het oog bekijken en daarmee ook de voorkant van de oogzenuw. Om de beoordeling van de papil te vereenvoudigen zullen soms oogdruppels worden gegeven die de pupil verwijden. Na afloop ziet de patiënt daardoor enige tijd wazig, maar dat is van voorbijgaande aard (meestal enkele uren).
Vaststellen van beschadiging oogzenuw
De oogarts kan beoordelen of er een beschadiging van de oogzenuw is opgetreden. De beschadiging door glaucoom uit zich als een zogenaamde excavatie: een uitholling van de oogzenuw op de plek waar zenuwvezels zijn verdwenen. Het vastleggen van veranderingen aan de oogzenuw is een van de methoden om te beoordelen of het ziektebeeld is gestabiliseerd.
Dit vastleggen van de veranderingen kan op verschillende manieren gebeuren. De mate van excavatie kan subjectief uitgedrukt worden in een getal of door een tekening. Daarnaast zijn er meer objectieve methoden om de papil of de zenuwvezellaag te documenteren. Zo kan men met een foto de papil vastleggen en kan een speciale fotografische techniek (zogenaamde ‘roodvrije’ foto’s) gebruikt worden om de zenuwvezellaag te beoordelen.
Moderne technieken
Daarnaast zijn er drie moderne technieken die gebruikt kunnen worden. Het betreft de ‘scanning laser polarimetry’, de ‘confocal scanning laser ophthalmoscopy’ en de ‘optical coherence tomography’. Naast het gegeven dat met deze instrumenten een objectieve methode voorhanden is om de papil en de zenuwvezellaag te documenteren, hebben ze nog twee andere mogelijke voordelen. Op de eerste plaats lijken ze een verandering aan de papil of zenuwvezellaag te kunnen ontdekken nog voordat er gezichtsvelduitval is opgetreden. Bovendien kan in geval van glaucoom wellicht al in een vroeg stadium herkend worden dat er achteruitgang dreigt op te treden. In beide gevallen kan eerder behandeling begonnen of aangepast worden.
Informatieoverzicht Glaucoom
Wilt u weten welke andere webpagina’s er bij de Oogvereniging beschikbaar zijn over de diagnose en behandeling van glaucoom? Of bent u op zoek naar hulpmiddelen voor bijvoorbeeld het lezen, autorijden of het gebruik van de computer? Bezoek dan het Informatieoverzicht Glaucoom.