Een macula pucker is een gerimpeld laagje bindweefsel dat zich precies over het centrum van het netvlies (de macula of gele vlek) heeft gevormd. De gele vlek is de plek waar scherp mee wordt gezien en waar details mee waargenomen worden. Een macula pucker kan behandeld worden door een operatie. Bij deze operatie wordt het littekenweefsel samen met het meest oppervlakkige laagje van het netvlies verwijderd.
Symptomen van een macula pucker
Mensen met een macula pucker hebben vaak last van een of meer van de volgende symptomen:
- vermindering van het gezichtsvermogen
- vertekend beeld: rechte lijnen zijn niet recht maar golvend
- dubbelbeelden (afkomstig van één oog)
- verschil in beeldgrootte
- lichtflitsen zien
Diagnose
Een macula pucker kan vastgesteld worden door een oogarts die in het oog kijkt. Om de pucker beter zichtbaar te maken wordt een scan van het netvlies gemaakt (OCT-scan). Een macula pucker wordt vaak bij toeval ontdekt door de oogarts omdat de oogklachten bij een macula pucker meestal vaag zijn.Voor zover bekend is een macula pucker niet erfelijk.
Behandeling
Een macula pucker hoeft niet altijd behandeld te worden. Indien de gezichtsscherpte goed is en u weinig klachten hebt is behandeling niet nodig. Indien behandeling wel noodzakelijk is, zal er een operatie plaatsvinden. Bij deze operatie wordt het glasvocht uit het oog verwijderd. Vervolgens wordt het littekenweefsel samen met het meest oppervlakkige laagje van het netvlies verwijderd.
Het is vooraf moeilijk om in te schatten of en hoeveel de gezichtsscherpte zal verbeteren na een operatie. Indien er beeldvervormingen waren, dan nemen die meestal af na de operatie. De zenuwen van de macula of gele vlek herstellen zich langzaam in de loop van enkele maanden. De functie van de gele vlek kan tot één jaar na de operatie nog verbeteren.
Als een macula pucker niet behandeld wordt, zal de gezichtsscherpte hetzelfde blijven of langzaam achteruit gaan. Door een macula pucker wordt iemand niet blind, omdat het netvlies buiten het gebied van de gele vlek normaal functioneert. Het zien van de omgeving blijft dus normaal.